سخت است که دختر خردسال خانه باشی و پرستار پهلوی شکسته مادرت.
شکننده است که بر بالین شیر خدا بنشینی و شق القمر پیشانی پدر را نظاره گر باشی.
اثر زهر جفا بر رخساره بی رنگ و روی برادر را به تماشا بنشینی و دم نزنی.
عقیله بنی هاشم باشی وتن پاره پاره عزیزانت در کربلا را بنگری و پس از آن داغ اسیری و یتیمی را زیبا بدانی.
آری براستی فقط باید زینب باشی که بتوانی این همه صبر و بردباری را به تنهایی به دوش بکشی.
روز میلاد پر نور بانو زینب کبری (س) و روز پرستار بر همه آنان که زینب وار همه لحظات زندگی شان را برای خدمت و رسیدگی به مردم صرف می کنند مبارک باد.
محمدحسین محمدخان طهرانی
1402/08/28
